«Δεν ξέρω τι θα πει αδιόριστος εκπαιδευτικός»

..είπε η υπουργός Παιδείας κα Διαμαντοπούλου στον Νίκο Χατζηνικολάου στο δελτίο ειδήσεων του ALTER, την Τρίτη και 13 του Απρίλη του 2010, ημέρα πρώτης παρουσίασης ενός πολυνομοσχεδίου που προβλέπει «αλλαγές» για την πολύπαθη ελληνική εκπαίδευση…

Ας πούμε εμείς, λοιπόν, στην κυρία υπουργό, που ξέρουμε, από πρώτο χέρι, τι θα πει «αδιόριστος εκπαιδευτικός»…

Αδιόριστος εκπαιδευτικός στην Ελλάδα του 2010 είναι:

-Ένας ενήλικος που κάποτε υπήρξε έφηβος, με όνειρο να σπουδάσει και να εργαστεί στην εκπαίδευση, να βοηθήσει τα νέα παιδιά να βρουν το δρόμο τους στη ζωή, προσπαθώντας να μην επαναλάβει τα λάθη των δικών του καθηγητών, εμπνεόμενος όμως από αυτούς και για τα καλύτερα.

-Ένας ενήλικος που κάποτε υπήρξε φοιτητής σε πανεπιστημιακές «καθηγητικές» σχολές (κυρίως) και προετοιμάστηκε κάτω από δύσκολες και πιεστικές συνθήκες να εργαστεί στην εκπαίδευση το επόμενο …τέρμινο ( γενικώς), όπως του υπόσχονταν εμμέσως με την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο.

-Ένας πτυχιούχος πανεπιστημίου ο οποίος, έκανε μεταπτυχιακά, διδακτορικά, πήρε δεύτερο πτυχίο, παρακολούθησε δεκάδες σεμινάρια και συνέδρια, έμαθε χρήση Η/Υ, ξένες γλώσσες περιμένοντας τη σειρά του να διοριστεί ( βάσει των νόμων του Ελληνικού Κράτους, τους οποίους τα συγκεκριμένα δύο κόμματα εξουσίας ψήφιζαν τα τελευταία 35 χρόνια ).

-Ένας πτυχιούχος πανεπιστημίου ο οποίος εργάστηκε επί πολλά χρόνια σε άσχετες με το γνωστικό αντικείμενό του δουλειές, για να μπορέσει να επιβιώσει, χωρίς να επιβαρύνει τους γονείς του, περιμένοντας τη σειρά του για διορισμό (βάσει των νόμων του Ελληνικού Κράτους, πάντοτε, και των διαρκώς μεταβαλλόμενων ρυθμίσεων του Υπουργείου Παιδείας) είτε στην («αείμνηστη») επετηρίδα που το κράτος κατάργησε το 1998, είτε στους ( δαιδαλώδεις και ατελείωτους) πίνακες, που παρέτειναν την αγωνία του για τα υπόλοιπα χρόνια.

-Ένας πτυχιούχος πανεπιστημίου, ο οποίος αναγκάστηκε να διαβάσει ξανά όλη την ύλη του Γυμνασίου και του Λυκείου της ειδικότητάς του, για να δώσει εξετάσεις από 1 έως και 6 φορές στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για την εκπαίδευση (οι μεγαλύτεροι μαζί με τους μαθητές τους), αποτυχών για λίγα μόρια ή επιτυχών αλλά χωρίς διορισμό. Εσαεί αξιολογούμενος και διαρκώς αποτυχημένος, ακόμα και αν θεωρήθηκε στο μεταξύ ικανός για μερική απασχόληση στην εκπαίδευση.

-Ένας νέος εργαζόμενος επί χρόνια στην εκπαίδευση (ιδιωτική ή δημόσια) με ελαστικές σχέσεις εργασίες, με λειψές αμοιβές - σε επίπεδο «χαρτζιλικιού», με λειψά ένσημα, συλλέγοντας αγωνιωδώς ψίχουλα ωρών-«προϋπηρεσίας» για τον πολυπόθητο διορισμό, (πάντα σύμφωνα με τους νόμους του Ελληνικού κράτους), ατελείωτο τρέξιμο σε όλη την επικράτεια, χρηματοδότηση από την τσέπη του των αναγκαστικών του μετακινήσεων, ιδία κάλυψη των ασφαλιστικών του εισφορών μέχρι να τις καταβάλει ο εργοδότης του, καθυστέρηση μηνών (κάποτε και ετών) στην πληρωμή του, προσλαμβανόμενος και απολυόμενος όποτε ο εργοδότης του το θεωρεί σκόπιμο ή συμφέρον σύμφωνα με τα οικονομικά του σχέδια. Μέχρι τότε (;) η οικογένειά του καλύπτει όλα τα έξοδα…

-Ένας αναλώσιμος «νέος» (ετών 30, 40, καμιά φορά και 50…), ωρομίσθιος ή αναπληρωτής, που καλύπτει, όμως, πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ο οποίος κάνει ακριβώς την ίδια εργασία με όλους τους διορισμένους συναδέλφους του, ο οποίος, αν και ωρομίσθιος, αναγκάζεται από τους διευθυντές των σχολείων στα οποία εργάζεται να καλύπτει κενά, να κάνει (παρανόμως) εφημερίες, να μην μπορεί να βγει από σχολείο του χωρίς άδεια από τη διεύθυνση, να απειλείται για την εργασία του την επόμενη χρονιά, αν μιλήσει, αν διαμαρτυρηθεί, αν κάνει απεργία, αν…

-Ένας άνεργος, κάθε χρόνο για τουλάχιστον 3 μήνες, την ώρα που οι διορισμένοι συνάδελφοί του αμείβονται κανονικά και για το διάστημα αυτό, έτσι ώστε να μπορούν απερίσπαστοι από βιοτικές έγνοιες να προετοιμάζονται για την επόμενη σχολική περίοδο, έτσι όπως πρέπει να ισχύει, δηλαδή, κανονικά για όλους τους εκπαιδευτικούς μιας «ευνομούμενης» χώρας που θέλει να «προοδεύσει», προετοιμάζοντας μέσω της εκπαίδευσης τους αυριανούς υπεύθυνους πολίτες της, υποστηρίζοντας αυτούς που αναλαμβάνουν το δύσκολο αυτό έργο.

-Ένας…. Ένας…ένας…

(ο κατάλογος σταματά εδώ, καθώς δεν μπορούμε να συμπεριλάβουμε όλες τις πλευρές του τι είναι ο αδιόριστος εκπαιδευτικός στη σημερινή Ελλάδα!)…

Όταν, λοιπόν, ένας εκπρόσωπος του κράτους λέει ξαφνικά με θράσος και ανευθυνότητα απέναντι στην κοινωνία, προκλητικά στους ίδιους τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς «δεν ξέρω τι θα πει αδιόριστος εκπαιδευτικός» στην ουσία τους λέει : «δεν αναγνωρίζω, τώρα, το δικαίωμά σας να εργαστείτε στην εκπαίδευση με το πτυχίο που έχετε αποκτήσει, ακόμα και αν έχετε ήδη εργαστεί ως εκπαιδευτικοί, γιατί έτσι αποφάσισα, τώρα, ως κράτος».

Τώρα κι εμείς ξέρουμε γιατί, μετά τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για την επιλογή (δήθεν) των καλύτερων εκπαιδευτικών, χρειάζεται να προστεθεί το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης, ο θεσμός του δόκιμου εκπαιδευτικού για μια διετία, η «αξιολόγηση», η μείωση των προσλήψεων στην εκπαίδευση, το φόρτωμα των σχολικών αιθουσών με 30 άτομα σε κάθε τάξη (=«ο μαθητής πρώτα»), η μείωση των αποδοχών των εκπαιδευτικών, η ακόμα μεγαλύτερη απαξίωσή τους στην κοινωνία.

Όχι βέβαια για το καλό των μαθητών, αλλά για την «τιμωρία» των απαιτητικών δασκάλων τους, και για να σφραγιστεί με νόμο ( πολλούς «νόμους» για την ακρίβεια) η κατάργηση ΟΛΩΝ των υπόλοιπων δικαιωμάτων τους, για να γίνουν οι υποτακτικοί, τα πιόνια και οι κομπάρσοι στα νέα κόλπα των μαθητευόμενων πάνω στις ζωές μας μάγων…

Ήδη έχουν ξεπεραστεί κάποια όρια…

Η «ύβρις» στην αρχαία τραγωδία ακολουθείται, ως γνωστόν, από τη νέμεση.

Βίκυ Κοτρίκλα
Αδιόριστη εκπαιδευτικός

http://www.alfavita.gr/ank_b/ank15_4_10_750.php